Het ‘affiche’ beloofde niet veel goeds… Op een druilerige maandagavond, na een dag hard werken, afreizen naar Drachten om daar aan te treden tegen het vlaggenschip van de plaatselijke schaakclub. En dan ook nog zonder puntenmachines Willem en Jacob. Natuurlijk, we moesten tegen de nummer laatst in de 1e klasse B van de Friese Schaakbond, maar van onderschatting was zeker geen sprake. Drachten heeft een solide en ervaren team, dat tot dusver nog niet veel geluk heeft gehad. Daarnaast konden ze voor het eerst dit seizoen beschikken over hun sterkste achttal. Enig lichtpuntje bij Lasker was het meespelen van Hans, die op het laatste moment een geplande vergadering zag verschuiven. Het werd een ware thriller, die uiteindelijk nipt in het voordeel van de gasten werd beslist. Het had echter voor hetzelfde geld ook anders kunnen gaan…

We begonnen slecht, omdat Reinold zijn gewonnen stelling zomaar uit handen gaf. Reinold had op fraaie wijze een vol stuk gewonnen, maar verzuimde plotseling om een gevangen toren terug te slaan. De stand werd weer in evenwicht getrokken door zwart, maar plotseling gaf de Stannebuurster op. Hij dacht dat het verloren was, maar dat was het zeker nog niet. De eerste tegenvaller was een feit.

Thys trok de stand gelukkig weer in evenwicht. De teamcaptain had deze keer een vrij eenvoudige avond, won met zwart ergens in het middenspel een pion en schoof het resterende toreneindspel beheerst uit. En dat was goed voor het ‘moraal’.

We kwamen op voorsprong door een mooie zege van Johnny. Hij trof het boegbeeld van DSC, die het met z’n 88! jaar Johnny nog knap lastig maakte. Gelukkig hield de ervaren Laskerman het hoofd koel en was er om even na tienen geen houden meer aan.

Maar we waren er nog niet, want aan bord 6 ging het helemaal mis. Jan K. kwam er tegen Frieslands bekendste en meest gedreven jeugdleider eenvoudigweg niet aan te pas. Achteraf wist onze Jan te melden, dat hij al slecht uit de opening kwam en in de partij gewoon geen schijn van kans had gehad.

2-2 en alles lag nog open. Hans stond op dat moment gelijk, Mark had een pion verschalkt, Ruurd was terechtgekomen in een ingewikkeld middenspel, terwijl Jan W. zijn betere stelling leek te vergooien.

Ja hoor, daar was ‘ie dan. De eerste seizoenszege van Ruurd! Omdat zijn opponent op f7 sloeg en daardoor twee stukken gaf voor een toren (plus pion natuurlijk), stond Ruurd steeds wel wat beter. Hij profiteerde echter niet optimaal van het sterke loperpaar, waardoor de man uit Drachten het spel naar zich toetrok. Toen dit ook nog enkele pionnen opleverde, had ik er eerlijk gezegd een hard hoofd in. Maar Ruurd rechtte zijn rug, pareerde een foutief torenoffer met speels gemak en werd de held van de avond.

Ook Jan W. verraste in positief opzicht. Jan stond lange tijd gewoon beter, maar miste een goed vervolg. Stukje bij beetje werd hij in de verdediging gedrongen. Net op tijd vond hij nog wat krachtige verdedigingszetten en ineens bood zijn tegenstander maar remise aan. Naar eigen zeggen omdat hij ‘het niet meer zag’. 2,5-3,5 derhalve en aan Hans en Mark de eer om beide minimaal een puntendeling uit het vuur te slepen.

De tegenstander van Hans bood in de partij enkele keren remise aan, maar Hans kon dit toen nog niet aannemen met het oog op de andere borden. De Drachtster teamcaptain bood het echter óók aan bij de tussenstand van 2,5-3,5. Volgens de letters van de wet had ‘buurman’ Mark op dat moment (in betere stelling) natuurlijk ook remise aan moeten bieden aan zijn opponent, maar Mark had dit blijkbaar niet in de gaten en speelde stug door. Hierdoor kon Hans dus nog steeds niet berusten in het halve punt…

En toen ging het nog bijna mis ook. Hans dacht met een leuk trucje het tij te keren, maar kwam bedrogen uit toen hij een vol stuk verloor. Weg remisekansen en teamcaptain Thys liet maar snel aan Mark doorschemeren, dat hij nu dus móest winnen! Maar Mark stond toen al niet meer beter…

Gelukkig gaf de eerste bordspeler van Drachten het stuk in een vlaag van verstandsverbijstering aan Hans terug, waardoor die partij dus weer helemaal in evenwicht was. De tegenstander bood weer remise aan en merkte hierbij op, dat de pot aan bord twee toch ook echt minimaal remise voor ons zou zijn. Dat klopte, maar Thys meldde daarbij doodleuk, dat er dan toch echt één van de twee heren aan het tweede bord remise moest aanbieden en dat hij de remise niet kon forceren.

Gelukkig, Mark’s opponent geloofde het verder wel en bood aan om de vredespijp te roken. Mark accepteerde dit (pfffff….) en toen kon Hans dus ook eindelijk de hand van zijn tegenstander vriendschappelijk schudden.

3,5-4,5, het was een hele bevalling, maar de twee matchpunten waren binnen. Lasker 2 nestelt zich hiermee in de subtop van de 1e klasse. Één misstap van de nummers 1 en 2 en we doen gewoon mee om het kampioenschap. En dat, terwijl we vorig jaar nog degradatiekandidaat waren. Het kan verkeren!

Drachtster Schaakclub 1 – Emanuel Lasker 2 (1e klasse B, FSB, d.d. 15-01-2018, ronde 4);

1.Jan Anne Hogendorp – Hans Kemperman rem.

2.Hans Dokter – Mark Kolthof rem.

3.Henk Mylanus – Johnny Diekstra 0-1

4.Jacob Moraal – Thys Tuinstra 0-1

5.André Caviet – Jan Wijma rem.

6.Johan v/d Berg – Jan Kempenaar 1-0

7.Mohammed Al-Sarayfi – Reinold Postma 1-0

8.Lammert Ausma – Ruurd Stellingwerf 0-1

Eindstand 3,5-4,5. Lasker had wit aan de oneven borden.

Groetnis út Bitgum fan T.T.