“Hoe staat het” vroeg Rienk Sijbesma zich zaterdag in Utrecht na bijna 5 uur spelen af. Tussenstand 3,5 tegen 3,5 luidde het nuchtere antwoord. Kortom Rienk was als laatste nog aan het spelen (met zwart) en hij moest een eindspel met een kwaliteit minder in ieder geval remise zien te houden. Dit lukte uiteindelijk -na een wisselvallige partij van beide kanten- op inzicht en vechtlust. Intimi weten dan gelijk dat het schaakseizoen officieel weer is losgebroken. Lasker moest het opnemen tegen Paul Keres 3 uit Utrecht en moest zoals de kop al doet vermoeden gelijk vol aan de bak. Dit keer niet in de vertrouwde 3e Klasse A van de landelijke schaakcompetitie maar op verzoek van onze onvolprezen teamleider Erik Bosma in Klasse C. Derhalve nieuwe tegenstanders, nieuwe maar soms ook ‘oude’ gezichten en uit culinair oogpunt niet onbelangrijk nieuwe ‘Chinezen’.

We begonnen overigens slecht aan het duel met nederlagen van Jan de Vries en Erik Bosma en remises van Murk Viersma en Jan Hibma. Jan de Vries hoor ik de trouwe lezer denken? Jawel, Jan de Vries die na een aantal schaakloze jaren toch het schaakbloed weer enigszins voelde kriebelen. Jan kwam met zwart minder uit de opening en verloor een pion maar knokte zich goed terug in de partij. Helaas miste hij een tactische wending die hem uiteindelijk de kop kostte. Erik volgde dit voorbeeld al snel. Na een gelijkwaardige opening kwam hij wat gedrongen te staan. Hij leek zich hier op creatieve wijze aan te ontworstelen maar 1 vingerfoutje en een tactisch grapje noopten ook hem zijn koning om te leggen.

Murk (met wit) kwam met ruimtevoordeel uit de opening. Hij liet zich echter in het middenspel weer terugdringen. Dit bood optisch echter wel tegenkansen tegen de zwarte koning maar Murk zag dit anders en stelde zich tevreden met remise. Jan Hibma zette tegen zijn natuur in met wit de partij rustig op maar gooide in het middenspel ineens de knuppel in het hoenderhok. Hij won slinks een pion maar een ongelukkige paardzet bracht de stelling weer in evenwicht met een zetherhaling en dus remise tot gevolg.

Een 1-3 achterstand derhalve met de eerste 4 borden nog aan het spelen. De opdracht was helder; er moesten partijen gewonnen worden. Sikko Ros en Dolf Wissmann -beide met wit- gingen hier vol overgave voor. Sikko bouwde een klein openingsvoordeel gestaag uit en had op een gegeven moment op beide vleugels een overwicht. Hij koos de juiste vleugel voor een beslissend offensief met een 2-3 tussenstand als gevolg. Bij Dolf -het zal de lezer niet verbazen- ging het iets anders. Na een rustige opening kreeg hij langzaam wat meer ruimte en dan is Dolf op zijn best. Ook hij was actief op beide vleugels en het bord stond bol van de tactische wendingen. Fouten over en weer maakten de partij tot een spektakelstuk met Dolf uiteindelijk als terechte winnaar. 3-3 derhalve.

Met Rienk en Tjalling Wiersma nog aan het spelen leek 4-4 het hoogste haalbare aangezien beide heren met zwart minder stonden. Tjalling valt echter niet zo maar om hoewel hij deze keer in een toreneindspel de nodige zeilen bij moest zetten om de remisehaven binnen te varen. Dit lukte uiteindelijk met ogenschijnlijk gemak. Zoals reeds beschreven volgde Rienk niet veel later dit voorbeeld met een zwaarbevochten 4-4 eindstand als gevolg. Een uitslag waar beide partijen uiteindelijk wel mee konden leven.

Zoals gezegd gingen we na afloop op zoek naar de plaatselijke Chinees; geen lopend buffet deze keer maar een knusse kleine Chinees met gerechten van de kaart. Deze verdwenen als sneeuw voor de gebruikelijke zon inclusief het traditiegetrouwe ijs na.

Utrecht supporters

Bij het verlaten van Utrecht stuiten we letterlijk en figuurlijk op een aantal Utrechtsupporters met niet echt vrolijke gezichten. Utrecht had net 3-3 gespeeld tegen Cambuur. Kortom ook een zwaarbevochten puntendeling zoals later tijdens Studio Sport bleek. Echter met dit verschil dat Cambuur met 3-1 voor kwam en Lasker met 3-1 achter. Beide coaches (Henk en Erik) konden uiteindelijk wel leven met het resultaat.

T

Paul Keres 3

1991

Emanuel Lasker

2030

4

4

1.

Elmer van Veenendaal

2031

Sikko Ros

2204

0

1

2.

Erik Oosterom

2018

Tjalling Wiersma

2182

½

½

3.

Jan Prins

2007

Dolf Wissmann

2016

0

1

4.

Ernst van der Vecht

1994

Rienk Sijbesma

2099

½

½

5.

Leo van Houwelingen

1984

Jan Hibma

2046

½

½

6.

Paul van der Kooij

1971

Erik Bosma

1996

1

0

7.

Rijk Schipper

1968

Murk Viersma

1841

½

½

8.

Mark Uildriks

1955

Jan de Vries

1853

1

0

Door Jan Hibma.

Laatst aangepast (zondag, 27 september 2015 20:54)