Zaterdagmiddag, Aardappelbeurs – Een staande ovatie valt de 6 hoofdrolspelers van toneelvereniging T.O.G. even na de klok van 5 uur ten deel. Een daverend applaus zwelt minutenlang aan en vormt de bekroning van een zeer geslaagde toneelvoorstelling. Een blijspel in drie delen met de titel “een leugentje om bestwil” krijgt de goed gevulde bovenzaal van Schuit 2 uur lang nagenoeg stil. Slechts de lachsalvo’s en 2 pauzes doorbreken deze stilte. Pauzes waarin koffie/thee en oranjekoek wordt geserveerd en een verloting met allerlei leuke prijsjes.

De intriges, leugentjes, dubbelrollen en kwinkslagen volgen elkaar zo snel op, dat het met geen pen te beschrijven valt wat er allemaal gebeurt. Moraal van het verhaal is, dat moeder Truus (een mooie rol van ‘moeke’ Maaike van Rees) slechts één missie heeft en dat is oma worden. Middels een leugentje om bestwil en de nodige afluisterpraktijken lukt dit uiteindelijk. Zoon Ruud (Mark Kolthof) is in eerste instantie letterlijk het kind van de rekening en drinkt meer dan goed voor hem is om alle zorgen te vergeten. Zijn mimiek is zodanig treffend, dat het ook echt lijkt dat hij een kater heeft, die dan vervolgens weer weggespoeld moet worden. Zijn hoofdbrekens worden veroorzaakt door de pittige emotionele Paula (treffend neergezet door Nynke Koopmans) die Ruud chanteert, een verhouding met hem begint en zijn creditkaart plundert. Dan komt ook nog eens de hooghartige mevrouw Olivia in het Slot ten tonele (Carin van Eekelen, mooi hooghartig gespeeld) die ten koste van alles wil voorkomen, dat Ruud partijvoorzitter wordt. Hiervoor heeft  ze namelijk haar man op het oog. Lucientje (Gerrit Sijtsma in zijn element in deze dubbelrol) vlindert lichtvoetig tussen al deze intriges door. Enerzijds als ‘nichterige’ tuinman Lucientje, anderzijds als de stoere Lucien. Tot slot maakt de schijnzwangere Eefje alias Evita haar opwachting en lijkt de chaos compleet. Moeke Truus houdt echter het hoofd koel en zo komt alles op zijn pootjes terecht.

Pikant detail is, dat Ruud/Mark ook lid is van de schaakclub Emanuel Lasker, dat elke vrijdagavond in dezelfde bovenzaal zijn interne competitie afwerkt. Ruud/Mark speelde dus als het ware een thuiswedstrijd. Dit gold ook voor ondergetekende, die in plaats van muisstil achter het schaakbord op precies dezelfde plek ademloos zat te luisteren en kijken naar een hilarisch blijspel. Enig minpuntje aan de uitvoering is het feit, dat het blijspel slechts 2x is/wordt opgevoerd. Het is m.i. jammer, dat er niet meer mensen kunnen genieten van de talentvolle en enthousiaste toneelspelers van T. O. G. Mocht u derhalve een avondvullend programma willen organiseren, aarzel dan niet om contact op te nemen met Lucientje.

Door Jan Hibma, toneel- en schaakliefhebber.